Οι Αντίχριστοι;

Διανύουμε πλέον δύο χιλιάδες χρόνια από την εξάπλωση του Χριστιανισμού πάνω στη γη και, παρόλο που το όνομα αυτό συμβολίζει την πίστη όλων των χριστιανικών ομάδων στον Χριστό, εντούτοις όμως, τον Υιό του Θεού όλοι τους μέχρι σήμερα τον απαρνούνται, αφού Τον ταυτίζουν με τον άνθρωπο Ιησού. Κι ο λόγος εξηγείται απλά: Ο παρών Χριστιανισμός δεν έχει τίποτε κοινό με τον πραγματικό Χριστιανισμό του πρώτου αιώνα. Αυτό έχει υποδηλωθεί από τον Κύριο, λέγοντας:

«Ὁ λαὸς ἀυτὸς μὲ τὸ στόμα τους μὲ πλησιάζει καὶ μὲ τὰ χείλη μὲ τιμᾶ, ἐνῷ ἡ καρδιά τους εἶναι πολὺ μακρυὰ ἀπὸ ἐμένα· μάταια μὲ λατρεύουν, ἀφοῦ διδάσκουν διδασκαλίες καὶ ἐντολὲς ἀνθρώπινες» (Κατά Ματθαίον 15, 8 μετάφρ. εκκλησία Ελλάδος).

Αγαπητοί αναγνώστες, μην αυταπατάστε ότι δήθεν το απόσπασμα αυτό εννοεί αποκλειστικά και μόνο τους Ιουδαίους. Γιατί ο Θεός γνώριζε εκ των προτέρων τις ψευδό διδασκαλίες που

θα έσπερναν τα έθνη μετά τους Αποστόλους. Ακριβώς σε αυτές τις ψευδό διδασκαλίες και στους διδασκάλους αναφέρονται τα δύο ακόλουθα αποσπάσματα:

Το απόσπασμα από την επιστολή του αποστόλου Παύλου είναι πιο γνωστό στους κόλπους του Χριστιανισμού, αφού το κατεστημένο προωθεί και εκμεταλλεύεται για την παραπληροφόρησή του μόνο αυτό. Αυτό που προώθησαν στον κόσμο, στερείται κάθε βιβλικής βάσης και έχει ως εξής: ότι δήθεν οι Ιουδαίοι θα επανακτήσουν τον ναό του Θεού στην Ιερουσαλήμ για να ανακηρύξουν εκεί τον αντίχριστό, που θα κυβερνά από εκεί τον κόσμο:

«Παιδιά, είναι η τελευταία ώρα. Ακούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται και πραγματικά, πολλοί αντίχριστοι έχουν έρθει. Από αυτό γνωρίζουμε ότι είναι η τελευταία ώρα. Έφυγαν από μας, αλλά δεν ανήκαν σ’ εμάς, διότι εάν ανήκαν σ’ εμάς, θα είχαν μείνει μαζί μας, αλλά έφυγαν για να φανερωθεί ότι δεν είναι όλοι από τους δικούς μας»

 (Α΄ Ἰωάννου 2, 18-19 μετάφρ. των τεσσάρων καθηγητών).

Το παράλληλο απόσπασμα του Ευαγγελιστή Ιωάννη αποδεικνύει ότι ο αντίχριστος δεν είναι ένα μοναδικό πρόσωπο, αλλά πολλά άτομα που χαρακτηρίζονται αντίχριστοι. Ως εκ τούτου, αποδεικνύεται ότι οι αντίχριστοι προέρχονται από τους κόλπους του χριστιανισμού. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από το απόσπασμα του Ιωάννη με τις φράσεις «έφυγαν από μας», «θα είχαν μείνει μαζί μας».

Η αρχαία ελληνική λέξη «αντίχριστος» έχει την πρόθεση «αντί» που δεν σημαίνει μόνο «αυτός που εναντιώνεται» ΑΛΛΑ και «αυτός που βρίσκεται στη θέση του άλλου». Επομένως, έπρεπε να μεταφράζεται στη νέα ελληνική γλώσσα «στη θέση του Χριστού» (Λεξικό του Fritz Rienecker). Δηλαδή, όπως λέμε για παράδειγμα «Αντιδήμαρχος» ή «Αντιβασιλέας», που δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά αυτός που είναι στη θέση του δημάρχου ή του βασιλιά. Αντιλαμβάνεστε αγαπητοί αναγνώστες τη σκοπιμότητα του κατεστημένου, και ποιος είναι ο λόγος που η λέξη «αντίχριστος» παραμένει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια αμετάφραστη;

Ως εκ τούτου το κατεστημένο φρόντισε στη διάρκεια των αιώνων, να περάσει στον κόσμο μονάχα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά που φέρει η λέξη αντίχριστος και κάποιες εχθρικές έννοιες, όπως αντιτιθέμενος στον Χριστό ή πολέμιος του Χριστού; Δηλαδή, είναι ένα καλοστημένο καμουφλάζ των επιτήδειων, που κρύβουν τους εαυτούς τους πίσω από αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Δηλαδή, εφόσον ο κόσμος γνωρίζει μονάχα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά της λέξεως, δεν υποψιάζεται τους διδασκάλους του και ούτε αναζητά στους κόλπους του τους αντίχριστους.

Επομένως, ο όρος αντίχριστος κατονομάζει ψευδείς διδάσκαλους εντός του Χριστιανισμού, που πρόσθεσαν υλιστικές παραλλαγές στις διδασκαλίες του Χριστού, για να προωθείται το εμπορεύσιμο θρησκευτικό σύστημα. Τον 50 μ.Χ. που κατέγραφε ο απόστολος Παύλος την επιστολή προς Β΄ Θεσσαλονικεῖς 2, 3-4 αναφέρθηκε και στην αποστασία, αλλά δεν ανέφερε πότε θ' αρχίσουν να αντικαθιστούν τη διδασκαλία του Χριστού.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, πενήντα χρόνια αργότερα (το 100 μ.Χ.), μας αποκαλύπτει τον χρόνο, αναφέροντας στην επιστολή του: Τώρα πολλοί αντίχριστοι έχουν έρθει. Δηλαδή,

η αποστασία ήταν ήδη πριν 1900 χρόνια ένα γεγονός, αφού έτσι ήρθαν οι αποστάτες στη θέση του Χριστού (=αντίχριστοι) και έσπειραν ψευδείς διδασκαλίες, που μέχρι σήμερα είναι βαθιά ριζωμένες σε ολόκληρο τον Χριστιανισμό.

Η Καινή Διαθήκη δεν αποδέχεται κανένα κτίριο ως ναό του Θεού, όπως αναφερόταν στην Παλαιά Διαθήκη, διότι η θυσία του Χριστού αποσκοπούσε να καταργήσει την έχθρα που επέβαλε ο Θεός, ώστε να αποκατασταθεί ξανά η άμεση επαφή μεταξύ Θεού και ανθρώπου, για να είναι οι ζωντανοί άνθρωποι ο Ναός του ζωντανού Θεού (πρβ. Γένεσης 3, 15 και προς Ἐφεσίους 2, 14):

«Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας; Αν κάποιος φθείρει τον ναό του Θεού, τούτον θα τον φθείρει ο Θεός· επειδή, ο ναός τού Θεού είναι άγιος, ο οποίος είστε εσείς» (Προς Ά Κορινθίους 3, 16 μετάφρ. Βάμβα).

Το απόσπασμα της Καινής Διαθήκης δηλώνει σαφώς ότι από τη θυσία του Χριστού και μετά, θεωρούνται Ναός του Θεού οι πιστοί και όχι, τα κτίρια που χτίστηκαν από τους αποστάτες:

«Όμως ο Ύψιστος δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς, όπως λέει ο προφήτης:
Ο ουρανός είναι ο θρόνος μου και η γη το υποπόδιο των ποδιών μου. Ποιον οίκο θα οικοδομήσετε σε μένα; λέει ο Κύριος. Ή ποιος είναι ο τόπος της ανάπαυσής μου;» (Πράξεις 7, 48-49 μετάφρ. Βάμβα).

Ότι πράγματι έχουμε να κάνουμε με ψευδό διδασκαλίες του λεγόμενου χριστιανικού κόσμου, το πιστοποίησε κι αυτό το εδάφιο. Διότι το θρησκευτικό σύστημα ανακήρυξε τα νεκρά κτίρια ως ναό του Θεού και όχι τους ζωντανούς ανθρώπους.

Άρα, και στην επιστολή του αποστόλου Παύλου αναφέρεται η λέξη αντίχριστος, αλλά σε μεταφρασμένη μορφή (=ο ίδιος να καθίσει στον ναό του Θεού). Δηλαδή, δεν εννοεί ότι θα κτιστή ναός στην Ιερουσαλήμ, αλλά ότι όποιος παρουσιάζει σήμερα τον εαυτό του ως δάσκαλό και καθοδηγητή του Θεού, αυτός είναι στην θέση του Χριστού (=ο αντίχριστος).

Αν εσείς αγαπητοί αναγνώστες συνεχίσετε να ψάχνετε τον Θεό μέσα σε εκκλησίες ή σε διάφορες οργανώσεις, για να πλησιάσετε τον Θεό μέσω αυτών των διδασκάλων, κενώνετε τη θυσία του Χριστού. Διότι η κύρια προφητεία για την Καινή Διαθήκη εκθέτει τους παρόντες διδάσκαλους και καθοδηγητές αντίχριστους:

«Δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα πραγματοποιήσω επάνω στον οίκο Ισραήλ κι επάνω στον οίκο Ιούδα μια καινούργια διαθήκη, όχι σύμφωνα με τη διαθήκη που έκανα προς τους πατέρες τους κατά την ημέρα που τους έπιασα από το χέρι για να τους βγάλω έξω από τη γη της Αιγύπτου,· δεδομένου ότι αυτοί δεν έμειναν στη διαθήκη μου και εγώ τους παραμέλησα, λέει ο Κύριος. Επειδή αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο του Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος: Θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοιά τους και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους και θα είμαι σ' αυτούς Θεός κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός» (Προς Εβραίους 8, 8-10 μετάφρ. Βάμβα).

Καλώς αναγνώσατε, αγαπητοί αναγνώστες, ότι η προφητεία που αφορά την Καινή Διαθήκη διαφέρει απόλυτα από αυτήν της Παλαιάς Διαθήκης, δεν αναφέρονται ούτε γήινοι διαμεσολαβητές ούτε κάποιο κτίριο ως ναός του Θεού. Γιατί επρόκειτο να κατοικεί Πνεύμα Θεού σε έναν πιστό άνθρωπο, που δεν θα έχει πλέον ούτε την ανάγκη επίγειων μεσολαβητών ούτε κάποιου κτιρίου προσευχής. Γι’ αυτό αγαπητοί αναγνώστες, απομακρυνθείτε από τους δήθεν ναούς του Θεού και τους ιεροκήρυκες που είναι στη θέση του Χριστού (=αντίχριστοι), έτσι ώστε να έρθει ο Κύριος στον Ναό Του, ο οποίος μπορεί να είστε κι εσείς, όσοι βέβαια πιστεύετε στα πνευματικά (βλ. Προς Κορινθίους Α΄ 2, 14)∙ διότι ο σημερινός ψευδό-Χριστιανισμός είναι υλιστικός, μια παραλλαγμένη απομίμηση του παρόντος Ιουδαϊσμού, που θα οδηγήσει την ψυχή σας στην πλήρη καταστροφή. Αγαπητοί αναγνώστες, καταλαβαίνω απόλυτα το δίλημμά σας, διότι δεν ξέρετε τί να πρώτο-πιστέψετε σε αυτόν τον κόσμο. Γι’ αυτό θα σας υπενθυμίσω τί έχει διδάξει ο Χριστός, για να μπορείτε να διακρίνετε το καλό από το πονηρό:

«Από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε» (Κατά Ματθαίον 7, 16-20 μετάφρ. Βάμβα).

Αγαπητοί αναγνώστες, ας κοιτάξουμε προς τους καρπούς του λεγόμενου χριστιανισμού, για να δούμε αν οι καρποί τους είναι καλοί ή σάπιοι:

«Εσείς όμως μην κληθείτε “Ραβί” – γιατί ένας είναι ο δικός σας δάσκαλος,

ενώ εσείς όλοι είστε αδελφοί. Και “πατέρα” σας μην καλέσετε κάποιον πάνω στη γη,

γιατί ένας είναι ο δικός σας ο Πατέρας, ο ουράνιος. Μήτε κληθείτε “καθοδηγητές”,

γιατί καθοδηγητής σας είναι ένας, ο Χριστός»

(Kατά Ματθαίον 23, 8-10 κριτικό κείμενο μεταφρ. Καραλή).

Οι περισσότεροι μεταφραστές αφήνουν τη λέξη ῥαββί (= δάσκαλος) αμετάφραστη, για να μπορούν στη συνέχεια τη λέξη του αρχαίου κείμενου «καθηγητής» να τη μεταφράζουν ως δάσκαλο και όχι ως καθοδηγητή. Με αυτόν τον τρόπο καλύψουν το θρησκευτικό σύστημα,  για να μην ελέγχεται από αυτό το απόσπασμα, επομένως, καθιστά τον εαυτόν του ως καθοδηγητή και δάσκαλο ενός πιστού. Όμως, ας μας εξηγήσουν οι εκπρόσωποι του λεγόμενου χριστιανισμού, οι οποίοι υποτίθεται ότι πιστεύουν στη Καινή Διαθήκη, γιατί δέχονται από τους αδελφούς τους να τους αποκαλούν δασκάλους, πατέρες και καθοδηγητές;

Αυτό και μόνο το γεγονός αποκαλύπτει ότι το θρησκευτικό σύστημα έχει πάρει τη θέση του Χριστού (= αντίχριστοι), αφού ξεκάθαρα το απόσπασμα αναφέρει μόνο τον Χριστό ως δάσκαλο και καθοδηγητή.

Εσύ αγαπητέ αναγνώστη σε ποιούς τρέχεις αμέριμνα; Δεν αναρωτήθηκες ποτέ γιατί όλοι τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κερδοσκοπούν μέσω του λόγου του Θεού; Αφού ξεκάθαρα απαγορεύει η Αγία Γραφή τις χρηματικές αμοιβές που σχετίζονται με τον λόγο του Θεού:

«Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώσατε. Μην έχετε χρυσάφι ούτε ασήμι ούτε χαλκό στις ζώνες σας» (Κατά Ματθαίον 10, 8 μετάφρ. Βάμβα).

Αγαπητοί αναγνώστες, μην αφήνεται τους μισθοφόρους να σας εξαπατούν, γιατί η εντολή αυτή εννοεί ακριβώς αυτό που νοήσατε κι εσείς. Κι ακριβώς αυτό κατάλαβε και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος τήρησε αυτή την εντολή στο ακέραιο. Αυτός λοιπόν, κατασκεύαζε σκηνές για να κερδίσει το ψωμί του, αντιθέτως οι αποστάτες έκαναν τον Λόγο του Θεού επάγγελμα (πρβ. Πράξεις Αποστόλων 18, 1-3).

Όσοι είναι σήμερα στη θέση του Χριστού (= αντίχριστοι), δεν τόλμησαν ούτε πρόκειται να τολμήσουν να δημοσιεύσουν μεταφράσεις λέξη προς λέξη. Γιατί οι ελεύθερες μεταφράσεις τους είναι το κύριο όπλο τους, με το οποίο διαδίδουν ψευδό-διδασκαλίες σκοτώνοντας τον ανυποψίαστο αναγνώστη για τα προσωπικά τους οφέλη. Αν και την Αγία Γραφή το ίδιο το θρησκευτικό σύστημα την μεταφράζει στην νέα ελληνική, εντούτοις αγαπητοί αναγνώστες, το διαπιστώσατε και οι ίδιοι από τα προαναφερόμενα αποσπάσματα, ότι δεν τα πιστεύει γι’ αυτό και δεν τα εφαρμόζει. Το κακό όμως, δεν σταματά εδώ, γιατί υπάρχουν και κακόβουλες απάτες που διαπράττονται στις μεταφράσεις σε λεπτά σημεία της Αγία Γραφής. Θα επανέλθω λοιπόν, στο απόσπασμα του Ευαγγελιστή Ιωάννη, για να σας υποδείξω λέξη προς λέξη τι περεταίρω αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, το οποίο διαστρεβλώνεται στις μεταφράσεις, για να μη φανεί:

Αυτό που κυρίως καλύπτεται στις μεταφράσεις είναι «η τελευταία χρονική περίοδος», δηλαδή, πριν έρθει το τέλος του κόσμου, αναμένεται μια τελευταία φροντίδα του Θεού. Αλλά στις μεταφράσεις του κόσμου προστίθεται αυθαίρετα το οριστικό άρθρο στη λέξη ἐσχάτη, για να δώσουν νόημα «η τελευταία ώρα». Έτσι, δώσανε κι αφορμή στους άθεους να χλευάζουν σήμερα και να αναρωτιούνται για το πόσοι αιώνες πρέπει ακόμη να περάσουν μέχρι να έρθει η τελευταία ώρα. Δηλαδή, ο Ιωάννης εννοούσε ότι όσον καιρό οι αντίχριστοι θα κρατούν τα ηνία, γνωρίζουμε εμείς ότι δεν πρόκειται να έρθει το τέλος του κόσμου εάν δεν αποκατασταθεί πρώτα η αλήθεια σε εκείνη τη χρονική περίοδο, που είναι μια τελευταία φροντίδα του Θεού. Αυτό υπονοείται και από τη λέξη φανερωθῶσιν, η οποία είναι στην υποτακτική, και φανερώνει κυρίως αυτό που περιμένουμε να γίνει. Δηλαδή, το προσδοκώμενο, κι όχι το τετελεσμένο που μεταφράζει το θρησκευτικό σύστημα, για να μην φανερωθούν. Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο μαρτυρίας την αναφέρει και ο Απόστολος Παύλος στο Α΄ Τιμόθεου 2, 5. Όπως επίσης η Αποκάλυψη στο 11, 2 με τους δύο προφήτες. Αλλά προπάντων την υπονοεί και ο Ιησούς, με το βάπτισμα του Πνεύματος:

  ὅτι        Ἰωάννης        μὲν        ἐβάπτισεν      ὕδατι,        ὑμεῖς δὲ            ἐν        πνεύματι

γιατί     ο Ιωάννης     ναι μεν      βάφτισε      με νερό,    αλλά εσείς      μέσα σε    Πνεύμα

βαπτισθήσεσθε        ἁγίῳ        οὐ           μετὰ            πολλὰς ταύτας        ἡμέρας

θα βαφτιστείτε      με Άγιο,     όχι     έπειτα από     αυτές τις πολλές      ημέρες».

(Πράξεις Αποστόλων 1, 5).

Πράγματι, εκτός το βάπτισμα της πεντηκοστής, που συνέβη ελάχιστες ημέρες μετά από αυτή τη διατύπωση, υπονόησε ο Ιησούς και μια χρονική περίοδο στο απώτερο μέλλων, όπου θα βαπτίζονται με Πνεύμα οι εκλεκτοί. Αλλά το κατεστημένο καλύπτει αυτό το γεγονός, αφού αφαίρεσε από τις μεταφράσεις του τόσο το αρνητικό μόριο οὐ = όχι, όσο και τη δεικτική αντωνυμία «ταύτας = αυτές». Τι αποσκοπεί το θρησκευτικό σύστημα με αυτές τις απατεωνιές; Την προσδοκώμενη χρονική περίοδο θέλουν καλύψουν, την υγιή διδασκαλία για να φθάσει κανείς στο αυθεντικό βάπτισμα του Χριστού, το οποίο είχε δηλώσει ο Ιωάννης ο πρόδρομος:

«Αυτός θα σας βαφτίσει μέσα σε Πνεύμα Άγιο και σε φωτιά»

(Kατά Ματθαίον 3, 11 μεταφρ. Καραλή).

Μάλιστα αγαπητοί αναγνώστες,  εδώ και χίλια εννιακόσια χρόνια επικρατούσε το ψευδό-βάπτισμα, η ανομία και η απάτη των μισθοφόρων. Γιατί όχι μόνο έκλεψαν το βάπτισμα του Χριστού, αλλά παρέμειναν και στάσιμη, αφού μη μπορώντας να βαπτίσουν μέσα σε Πνεύμα συνέχισαν να βαπτίζουν μέσα σε νερό (πρβ. Το θέμα «Βάπτισμα»). Αγαπητοί αναγνώστες, η Αγία Γραφή διευκρινίζει σε πολλά σημεία πώς μπορεί κανείς ξεχωρίζει έναν αυθεντικό Χριστιανό από έναν αντίχριστο. Τα ακόλουθα δύο αποσπάσματα λοιπόν, το κατεστημένο τα προωθεί επίσης διαστρεβλωμένα, για να αποπροσανατολίζουν τους ακόλουθούς τους και να είναι το άτομό τους υπεράνω πάσης υποψίας:

ἐν       τούτῳ          γινώσκετε       τὸ      πνεῦμα      τοῦ     θεοῦ          πᾶν        πνεῦμα                     

Με       αυτό        αναγνωρίζετε     το      Πνεύμα     του     Θεού,      κάθε       πνεύμα,    

       ὃ          ὁμολογεῖ        Ἰησοῦν        Χριστὸν          ἐν            σαρκὶ            ἐληλυθότα        

το οποίο     ομολογεί     τον Ιησού,   τον Χριστό    μέσα σε    μια σάρκα    που επέστρεψε,  

ἐκ    τοῦ    θεοῦ     ἐστιν

από   τον    Θεό     είναι (Α΄ Ἰωάννου 4, 2 μετάφρ. δική μου).

Η λέξη  ἐληλυθότα είναι μετοχή παρακειμένου, αρσενικού και ουδετέρου γένους, ενικού αριθμού του ρήματος έρχομαι που σημαίνει φτάνω, προχωρώ, επιστρέφω. Ο παρακείμενος σημαίνει ότι αυτό που δηλώνει η λέξη έχει γίνει στο παρελθόν αλλά υπάρχει αποτελειωμένο και στο παρόν. Με απλά λόγια, το εδάφιο εννοεί ότι όσοι έχουν Πνεύμα Θεού αυτοί είναι που ομολογούν ότι ο Χριστός επέστρεψε στην σάρκα τους, γι’ αυτό και τους αποκαλεί η Γραφή  ναό του Θεού (Ά Κορινθίους 3, 16):

Ὅτι      πολλοὶ     πλάνοι     ἐξῆλθον      εἰς τὸν    κόσμον           οἱ           μὴ     ὁμολογοῦντες

Διότι    πολλοί      πλάνοι    έχουν βγει     στον      κόσμο,      οι οποίοι,    δεν      ομολογούν     

  Ἰησοῦν         Χριστὸν       ἐρχόμενον         ἐν           σαρκί        οὗτός    ἐστιν    ὁ     πλάνος           

τον Ιησού,   τον Χριστό    που έρχεται   μέσα σε   μια σάρκα.   Αυτός    είναι    ο     πλάνος,        

καὶ       ὁ                        ἀντίχριστος.

και       ο        κατέχων τη θέση του Χριστού (Β΄ Ἰωάννου 7 μετάφρ. δική μου).

Η λέξη ἐρχόμενον είναι μετοχή ενεστώτα, και φανερώνει ότι αυτό που σημαίνει το ρήμα γίνεται τώρα και εξακολουθητικά, δηλαδή, τώρα και εξακολουθητικά έρχεται ο Χριστός. Το νόημα που βγαίνει από αυτά τα δύο αποσπάσματα είναι στον κόσμο δυσνόητα, επειδή το θρησκευτικό σύστημα φρόντισε στη διάρκεια των αιώνων να μην αποδεχθεί ποτέ τον Υιό του Θεού, διδάσκοντας μονάχα για τον άνθρωπο Ιησού (πρβ. Το θέμα: Ο τελευταίος Αδάμ). Το κατεστημένο απαρνείται ότι ο Υιός του Θεού επιστρέφει σε κάθε πιστό, γι’ αυτό μεταφράζει «με σάρκα που έρχεται».

Δηλαδή, εννοεί στο μέλλον, για να υποστηρίξει έμμεσα και τον παρόντα Ιουδαϊσμό, γιατί κι αυτός αναμένει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια ως άνθρωπο τον Μεσσία του (=Χριστό του). Όμως, για να διαφοροποιηθεί ο λεγόμενος χριστιανισμός διαδίδει ότι το συγκεκριμένο εδάφιο αναφέρεται στη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Στην πραγματικότητα, δεν συμφέρει τον λεγόμενο χριστιανισμό ούτε τον λεγόμενο Ιουδαϊσμό να δεχθούν το πραγματικό νόημα, γιατί θα εκτεθούν, επειδή κατακρατούν τη θέση του Χριστού. Δηλαδή, αν δεχθούν ότι ο Χριστός πράγματι επιστρέφει μέσα σε κάθε πιστό άνθρωπο (= μέσα σε μια σάρκα), τότε με ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έμεναν όλοι οι αντίχριστοι ανενεργοί (πρβ. Α’ Κορινθίους 3, 16).

Αγαπητοί αναγνώστες, εσείς σίγουρα επαναπαύεστε μέχρι να έρθει το τέλος, γιατί νομίζετε ότι εκεί που ανήκετε αποδέχονται τον Υιό του Θεού. Για κάντε όμως μια ερώτηση σ’ αυτούς που σας διδάσκουν! Ομολογούν τη γέννηση του Θεού Χριστού (πρβ. Γένεση 1, 4) ή μήπως αναγνωρίζουν μονάχα τη γέννηση του ανθρώπου Ιησού; Αποδέχονται ότι εμφανιζόταν ο Χριστός στα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης, με τον ίδιο τρόπο, όπως εμφανίζονταν και στα γεγονότα της Καινής Διαθήκης; Από την άγνοια που έχουν γι’ αυτό το συμβάν, θα καταλάβετε ότι απαρνούνται εδώ και 1900 χρόνια τον Υιό Πατέρα. Πολλοί από σας, αγαπητοί αναγνώστες, μπορεί να αμφιβάλλουν ότι επέτρεψε ο Θεός μια τέτοια απάτη για τόσους αιώνες και να αναρωτιόνται, σε τι θα αποσκοπούσε κάτι τέτοιο. Η Καινή Διαθήκη εξηγεί το γιατί με τα ακόλουθα λόγια του απόστολου Παύλου:

«Επειδή, ο Θεός έκλεισε τους πάντες μέσα στην απείθεια, για να ελεήσει τους πάντες»

(Πρὸς Ῥωμαίους 11, 30 μετάφρ. Βάμβα).

Αγαπητοί αναγνώστες, σίγουρα οι Ιουδαίοι ήταν ανυπάκουοι και απαρνήθηκαν τον άνθρωπο Ιησού (= τον υιό του Υιού του Θεού). Ο Κύριος όμως, είχε αφήσει και γι’ αυτούς περιθώρια, για να ελεηθούν. Γι’ αυτό προσέξτε εσείς που αυτοονομαστήκατε χριστιανοί, να υπακούσετε και αναθεωρήσετε, και να πάψετε να απορρίπτεται τον Πατέρα Υιό Χριστό ταυτίζοντας ΑΥΤΟΝ με τον άνθρωπο Ιησού, γιατί τότε πρέπει να ξέρετε ότι έχετε ήδη κριθεί (Κατά Ιωάννη 3, 18).