είναι η πρώτη μετάφραση της Αγίας Γραφής στην αρχαία ελληνική γλώσσα, η ονομαζόμενη «κοινή». Τούτο έγινε μεταξύ (285–247 π.Χ) στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από 72 Ιουδαίους διδασκάλους, οι οποίοι μετέφρασαν τα 5 βιβλία του Μωυσή σε 72 ημέρες.  Το νούμερο 72 στρογγυλοποιήθηκε σε 70, για να συμβολίζει τους εκλεκτούς τού Θεού, που χρίστηκαν με Πνεύμα, βοηθώντας τον Μωυσή στη δικαιοδοσία (πρβ. Αριθμοί 11, 24). Με αυτό τονίστηκε και η θεία έμπνευση αυτής της μετάφρασης, η όποια γράφεται πολλές φορές με το μονόγραμμα Ο΄. Η μετάφραση των Εβδομήκοντα είναι ένα Ιουδαϊκό αριστούργημα, που βρήκε αρχικά μεγάλη εκτίμηση από τους Ιουδαίους. Όταν, όμως, αποδέχθηκε η χριστιανική εκκλησία τους Ο΄, οι Ιουδαίοι άρχισαν να απομακρύνονται από τους Ο΄ και να χρησιμοποιούν μόνο το Εβραϊκό κείμενο. Από τότε ο Ιουδαϊσμός απορρίπτει τους Εβδομήκοντα ως έγκυρη Γραφή, αν και στην προ-χριστιανική εκδοχή της ως μετάφραση της λεγόμενης Παλαιάς Διαθήκης (Τορά), αντιμετωπίζονταν από τους Εβραίους με σεβασμό και ελπίδα. Σε αυτό συνέβαλαν πολλές διαμάχες μεταξύ Ιουδαίων και Χριστιανών. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η μετάφραση των Εβδομήκοντα είναι το πιο αξιόπιστο βιβλίο που έχουμε σήμερα στα χέρια μας, και θα έπρεπε να επικρατεί του Μασοριτικού Εβραϊκού κείμενου. Για πρώτο και κύριο λόγω, επειδή χρησίμευσε ως πρωτότυπο για τις παραθέσεις της Καινής Διαθήκης, η οποία φέρει το 80 % των παραθέσεων της παλαιάς Διαθήκης (=Τορά) από τη μετάφραση των Εβδομήκοντα. Επομένως, δεν είναι καθόλου άδικος ισχυρισμός όταν υποστηρίζεται ότι οι Εβδομήκοντα είναι ο καλύτερος μάρτυρας προς την αρχική Εβραϊκή Βίβλο. Αλλά οι μεταφράσεις που διαδίδονται σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο, βασίζονται στο Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο που δεν είναι το αρχικό του Μωυσή, γιατί αυτό έχει χαθεί. Εντούτοις όμως, ο λεγόμενος χριστιανισμός, σιωπηρώς αποδέχεται την επικράτηση του Εβραϊκού κείμενου, καθώς κάτι τέτοιο θεωρείται σχετικά πιο βολικό, παρ' ότι γνωρίζει ότι το Εβραϊκό κείμενο υπέστη σημαντικές αλλοιώσεις. Διότι μεταξύ Ελληνικού και Εβραϊκού κειμένου στα τρία πρώτα κεφάλαια της Γένεσης υπάρχουν πάρα πολλές διαφορές, που είναι σημαντικές. Οι Εβδομήκοντα συμφωνούν συχνά, όπου διαφέρουν από το Μασοριτικό κείμενο, με το Σαμαρειτικό κείμενο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα περίφημα χειρόγραφα του Κουμράν, γιατί όπου τα χειρόγραφα του Κουμράν διάφεραν από το Μασοριτικό κείμενο, αποδείχθηκε ότι ταίριαζαν είτε με τους Εβδομήκοντα είτε με το Σαμαρειτικό κείμενο. Αλλά και οι ίδιοι οι Μασορίτες ήταν της γνώμης ότι το Εβραϊκό κείμενο της Αγίας Γραφής υπέστη παραλλαγές σε τουλάχιστο 18 περιπτώσεις από προηγούμενους συγγραφείς. Αυτό πιστοποιήθηκε από τους Μασορίτες μέσω παρενθέσεων, που υπέδείιχναν που υπέστη παραλλαγές το κείμενο, "tiqqune-Sopherim" (= βελτιώσεις των συγγραφέων). Αγαπητοί αναγνώστες, η παρούσα μετάφραση των τριών κεφαλαίων των εβδομήκοντα με τις επεξηγήσεις, θα αποκαλύψουν ποια κοινωφέλεια έχει ο παρόντας Ιουδαϊσμός με τον Χριστιανισμό. Ως εκ τούτου θα ταρακουνήσουν τον κόσμο και θα του υποδείξουν τους εχθρούς του Θεού, ώστε να υπερισχύσει η αλήθεια ενάντια στο ψέμα του θρησκευτικού συστήματος. Διότι το ψέμα επικρατούσε μέχρι σήμερα σε όλες τις μεταφράσεις του κόσμου, είτε λέγονταν Ιουδαϊκές είτε Χριστιανικές.